Ons concept

De hoofdstad van Europa is rijk aan een zeer grote gemeenschap van Marokkaanse afkomst en heeft echter niet veel goede restaurants die op overtuigende wijze de ware rijkdommen van de Cherifiaanse gastronomie weerspiegelen. Deze keuken verdient echter de grootste belangstelling en we zouden graag vaker aanschuiven voor een reeks specialiteiten die de omweg meer dan waard zijn. Het is op basis van deze observatie dat Mamoun Lebbar, een jonge afgestudeerde in economie aan de ULB maar oorspronkelijk afkomstig uit Fez , tegen zichzelf zei dat er zeker een publiek zou zijn dat een aanbod in deze richting zou waarderen.

Met ouders die al hadden samengewerkt met huizen als "L'Etoile de Fez" en "Les " Splendeurs du Maroc ", was onze man niet helemaal een nieuweling in de Horeca. Krachtens zijn universitaire opleiding was hij echter zijn carrière begonnen in de consultancy, om tot de conclusie te komen dat hij veel beter tot zijn recht zou komen in een horecaproject in combinatie met een cateraar die de keuken van zijn roots aanbiedt.

En zo kwam het dat Mamoun op 29 december de deuren opende van zijn "Nomade" in Ukkel, een concept dat even aantrekkelijk is voor het oog als dat het waarschijnlijk fijnproevers zal bekoren.

Mooi voor het oog, want de omgeving die de meester van de plek heeft bedacht, is even elegant als warm, in oranje en bruine tinten versterkt met accenten van materialen, grotendeels afkomstig van de andere kant van de Middellandse Zee, zonder dat je val ook in de sfeer van een soek op een laag niveau die je te vaak tegenkomt in dit soort etablissementen.

Waarschijnlijk in de smaak bij fijnproevers, want voor het kookgedeelte vinden we in de keuken "Simon", een chef-kok die tot voor kort onder andere de goede tijden van het restaurant "Warrakech" in Waterloo had gemaakt. De knowhow van deze wordt gevonden zodra men op de deur van de "Nomade" duwt, want het eerste dat men ziet als men binnenkomt, is de indrukwekkende toonbankkoelkast waar een reeks specialiteiten wordt gepresenteerd die bedoeld zijn om mee te nemen weg. In volledige harmonie met Mamoun Lebbar, heeft de chef de ambitie om een ​​mozaïek van traditionele bereidingen te introduceren, niet zonder ze een vleugje moderniteit te geven.

In alle registers vindt iedereen hier alles wat gewaardeerd kan worden in de Marokkaanse keuken om thuis een gastronomisch feest te creëren dat de beste riads waardig is... Het is een uitkomst om te kunnen profiteren van de afhaalservice van zo'n huis, want , Als Libanese, Italiaanse of Aziatische cateraars in overvloed aanwezig zijn in Brussel, zijn echte Marokkaanse cateraars uiterst zeldzaam.

Maar om de keuken van de "Nomade" ten volle te waarderen, is de meest geschikte optie om plaats te nemen in de prachtige eetzaal, die zowel uitnodigend als goed gespreid is. En, zoals mijn partner en ik deze donderdag hebben kunnen doen, om door het prachtige menu van het huis te bladeren, niet gierig met zeer verleidelijke suggesties.

Dus, na een uitstekend aperitief van olijven gemarineerd in het huis, om te beginnen, besloten we om ons te laten verleiden door het "assortiment van koude voorgerechten" voor twee couverts (€ 26,50). Dit bestond uit zes kleine kopjes die even vers als lekker waren, waaronder enkele klassiekers zoals heerlijke spinazie gekruid met olijven, een mooie salade van het type "mechouia", een sappige auberginepuree of zelfs rode bieten gekruid precies wat je nodig hebt... Allemaal vergezeld van een zeer goed Marokkaans brood met griesmeel.

In de gerechten ontbrak het ons misschien aan originaliteit, maar omdat we beiden een onweerstaanbare drang naar couscous kregen, bestelden we voor mij een couscous "keftaspies" (€20) en de vrouw van mijn leven, een "lamsvlees couscous (€ 25). En zo zagen we allemaal een grappig "tajine"-bord aankomen, bedekt met zijn typische conische deksel, met daarin, zoals de traditie voorschrijft, griesmeel dat al is bevochtigd en gegarneerd met zijn groenten.

Het vlees werd op een apart maar gemeenschappelijk bord aangeboden, met voor mijn kameraadje drie fijne lamskoteletten, mooi roze zoals ze had gevraagd, en voor mij drie royale kefta-gehaktballetjes, zo zacht als vol van smaak. Hieraan werd een kom bouillon toegevoegd om de couscous nog meer nat te maken en natuurlijk de essentiële harissa die essentieel is om deze maaltijd naar believen energie te geven. Opgemerkt moet worden dat deze prachtig vervaardigde couscous net zo lekker was als licht en geurig tot in de perfectie.

Om het allemaal weg te spoelen, hadden we de lokale kaart gespeeld en om een ​​rode gevraagd van Boulaouane - Domaine de Khmis, onberispelijk in zijn genre en aangeboden tegen de zeer redelijke prijs van € 23…

Dus, eindigend met een uitstekende muntthee geserveerd met behendigheid en volgens de regels van de kunst, hier is een huis waarvan we de deur nog steeds zullen openduwen om enkele andere specialiteiten te ontdekken die onze aandacht hebben getrokken, zoals een reeks knapperige bereidingen of de mooie tajines. En laten we ongetwijfeld een beetje gaan in de prachtige cateringbalie om thuis enkele van de kleine wonderen te proberen die er in overvloed zijn.